Krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina)

Krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina) to bylina należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). W środowisku naturalnym można go spotkać m.in. na Kaukazie oraz Wyżynie Irańskiej. 

To dość wysoka bylina (80 - 150 cm) o wzniesionym pokroju. Liście są pierzastodzielne i podłużne. Kwiaty – żółte koszyczki, są zebrane w baldachogrona. Krwawnik wiązówkowaty kwitnie od lipca do sierpnia. Krwawnik jest rośliną nektarodajną.

Cała roślina wydziela charakterystyczny zapach.

Wymagania i uprawa

Optymalne dla krwawnika są stanowiska słoneczne. Bylina najlepiej rośnie na przepuszczalnych, piaszczysto-gliniastych glebach, zasobnych w składniki pokarmowe. Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne, ale gatunek ten znakomicie radzi sobie nawet z długotrwałą suszą.

Roślina jest mrozoodporna na całym obszarze Polski.

Pędy krwawnika należy przyciąć późną jesienią tuż nad ziemią.

Przy uprawie byliny trzeba pamiętać, że jest ona ekspansywna i po niedługim czasie może zagłuszyć inne, sąsiadujące z nią gatunki.

Zastosowanie

Krwawnik wiązówkowaty z powodzeniem nadaje się do ogrodów naturalistycznych oraz wiejskich. Zazwyczaj jest sadzony w grupach na rabaty mieszane. Jest znanym kwiatem uprawianym na suche bukiety.

Krwawnik dobrze komponuje się z ostróżką ogrodową, mikołajkiem alpejskim i złocieniem właściwym.

Zdjęcia: Priti Solanki, Matthias Böckel, congerdesign, Hans Braxmeier/Pixabay