Logo
Logo

Melisa lekarska (Melissa officinalis)

Melisa lekarska (Melissa officinalis) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
  • Gleba: żyzna, lekka, bogata w wapń
  • Kolor kwiatów: żółte
  • Kwiaty: pachnące, wargowe, pojedyncze, drobne
  • Odczyn gleby: obojętna, lekko zasadowa
  • Owoce: rozłupnia
  • Pokrój: wzniesiony, krzaczkowaty
  • Zapach: cała roślina
  • Wysokość: 100 cm
  • Okres kwitnienia: VII, VIII, IX
  • Trwałość liści: sezonowe
  • Wilgotność: gleba wilgotna, gleba umiarkowanie wilgotna
  • Stanowisko: słońce, półcień
  • Zastosowanie: ogrody przydomowe, pojemniki, balkony, roślina lecznicza, roślina jadalna, ogrody wiejskie, rabaty, brzegi zbiorników wodnych, nasadzenia naturalistyczne
  • Melisa lekarska (Melissa officinalis) nazywana czasem rojownikiem lekarskim lub kadzilnikiem, należy do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). To znana roślina uprawiana na całym świecie.

    Roślina jest byliną i zależnie od warunków osiąga od 30 cm do 1 m wysokości. Łodygi są wzniesione, mocno rozgałęzione, czterokątne i drewniejące. Liście są owalne, lekko sercowate i jasnozielone oraz mają wyraźnie ale nie ostro ząbkowany brzeg. Cała roślina jest szaro owłosiona i ma ładny, cytrusowy zapach.

    Melisa lekarska kwitnie latem, od czerwca do września. Jej kwiaty są drobne, wargowe, jasnożółte i zebrane w nibyokółki tworząc nibygrono w kątach górnych liści łodyg. Są miododajne.

    Organem podziemnym jest mocne, rozgałęzione kłącze.

    Wymagania i uprawa

    Melisa lekarska najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ciepłych i osłoniętych przed wiatrami, choć radzi sobie również w półcieniu. Preferuje gleby żyzne, lekkie, wapniowe i wilgotne. Jest umiarkowanie mrozoodporna.

    Aby bujnie rosła i obficie kwitła wymaga umiarkowanego podlewania. Bardzo dobrze reaguje na nawożenie (nawozy dla ziół lub organiczne). Od czasu do czasu warto ją lekko przyciąć.

    Roślina rozmnażana jest przez wysiew (nasion nie należy przysypywać ziemią), podział 2-3 letnich osobników oraz przez sadzonki zielne. W uprawie doniczkowej potrzebuje głębokich pojemników (nawet do 20 cm głębokości).

    Melisę lekarską uprawia się na zbiór liści i ziela. Przeprowadza się go w czerwcu i lipcu.

    Zastosowanie

    Roślinę można uprawiać zarówno w ogrodzie jak i w pojemnikach na słonecznych jak i lekko cienistych parapetach. Polecana jest do sadzenia w ogrodach, na rabatach z ziołami, również wśród roślin jednorocznych

    Melisa lekarska jest stosowana w ziołolecznictwie. Ma działanie uspakajające (z czego jest najbardziej znana) ale również przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwbólowe, żółciopędne, rozkurczowe. Stosowana jest w naparach pomagających zasypiać jak i wspomagających trawienie.

    Ciekawostki

    Melisa nazywana jest czasem rojnikiem lub pszczelnikiem, a wzięło się od tego, że zapach jej roztartych liści wabi pszczoły (dawniej zielem nacierano ścianki nowych uli, by przyciągnąć do nich te pożyteczne owady). Nawet w mitologii greckiej możemy znaleźć nimfę Melisę, o której przypowieści zawsze mówią o pszczołach i miododajnych roślinach.

    W starożytności melisę lekarską traktowano jako zioło magiczne, które miało za zadanie przywrócić radość i siłę.


    Tekst: Katarzyna Jeziorska, zdjęcia: Alexander Fox/Pixabay, Floradania.dk

    Autor
    Melisa lekarska
    Melisa lekarska
    Katarzyna Jeziorska

    Z wykształcenia i zamiłowania ogrodniczka. Przy kawie, yerba macie czy wszelakiej herbacie chętnie rozmawia o roślinach oraz dzieli się swoimi ogrodniczymi doświadczeniami. Uwielbia pagórkowate ogrody i kuchnię pełną "zielonej alchemii". Istnieje sporo dowodów na to, że ktoś z jej przodków był hobbitem.

     
    Powiązane tematy
    Zwiń Pokaż więcej (4)

    Komentarze

    Dodaj komentarz
    Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu. Może będziesz pierwsza/-y? Zajrzyj na Forum ZielonyOgrodek.pl