Rojnik murowy (Sempervivum tectorum)

Rojnik murowy (Sempervivum tectorum) to bylina należąca do rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). W środowisku naturalnym występuje na Półwyspie Iberyjskim, w Alpach, Sudetach i na Kaukazie.

Posiada pokrój płożący osiągając wysokość 5-10 cm. Liście są grube, mięsiste, zebrane w charakterystyczne różyczki. Często mają zielono-bordową barwę. Kwiaty są niezbyt atrakcyjne, drobne, różowe. Pojawiają się latem.

Wymagania i uprawa

Bylina jest łatwa w uprawie. Preferuje stanowiska słoneczne, ciepłe. Nie ma dużych wymagań glebowych. Jest mrozoodporna. Podłoże może być niezbyt żyzne, piaszczysto-żwirowe, mocno przepuszczalne. Rojniki nie wymagają szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych (poza pieleniem). Podlewanie i nawożenie z reguły jest zbędne. Wytrzymują długotrwałe susze.

Rośliny zaleca się sadzić wiosną. Przed sadzeniem stanowisko zaleca się dokładnie oczyścić z chwastów. Na 1m² sadzi się kilkanaście sztuk. Po posadzeniu młode okazy można podsypać żwirem i kamieniami. Przy rozmnażaniu z siewu - nasion nie należy przysypywać ziemią.

Zastosowanie

Rojnik murowy to jeden z najcenniejszych gatunków wykorzystywanych do ozdoby skalniaków. Rośliną tą obsadza się nią brzegi ogrodów skalnych, gdzie pięknie komponują się z kamieniami. Można nim także obsadzać szczeliny między murami.

Na stanowiskach suchych gatunek wykorzystuje się jako roślinę okrywową. Coraz częściej spotyka się ją w ogrodach dachowych (np. na altanach) oraz pionowych. Dobrze komponuje się z rozchodnikami, rojniczkami i skalnicami. To gatunek wykorzystywany w ziołolecznictwie.

Zdjęcia tytułowe: Hans Braxmeier/Pixabay, Malene Thyssen/CC BY-SA 3.0/Link, I/Liné1/CC BY-SA 3.0/Link, Guérin Nicolas/CC BY-SA 3.0/Link