Logo
Logo

Mikołajek alpejski (Eryngium alpinium)

Mikołajek alpejski (Eryngium alpinium) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
  • Dekoracyjność: kwiatostany, kwiaty
  • Gleba: przepuszczalna, piaszczysto-gliniasta, bogata w wapń
  • Kolor kwiatów: niebieskie
  • Kwiatostan: koszyczek kwiatowy
  • Kwiaty: kolczaste
  • Odczyn gleby: obojętna, lekko zasadowa
  • Owoce: rozłupnia
  • Pokrój: wzniesiony
  • Przydatność do spożycia: owoce
  • Zapach: cała roślina
  • Wysokość: 70 cm
  • Okres kwitnienia: VII, VIII
  • Trwałość liści: sezonowe
  • Wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna
  • Stanowisko: słońce
  • Zastosowanie: rabaty, skarpy, w grupie, ogrody przydomowe, bukiety, skalniaki
  • Mikołajek alpejski (Eryngium alpinium) to gatunek byliny z rodziny selerowatych (Apiaceae). W naturze można go spotkać na górzystych i nadmorskich obszarach Europy (głównie w Alpach), jednak obecnie jest rośliną rzadką i w wielu miejscach został objęty ochroną gatunkową.

    Roślina może dorastać do ok. 60-70 cm wys. i osiągać ok. 40-50 cm szer. Ma krzaczasty pokrój i rozwija wzniesione, sztywne, rozgałęzione pędy, pokryte niezbyt licznymi parami, skórzastych, stalowoniebieskich, dużych, powcinanych, siedzących, okrągłych w zarysie liści z ząbkowanymi, kolczastymi brzegami i wyraźnie zaznaczonym na blaszce unerwieniem. U podstawy pędów posiada też rozetę skórzastych liści odziomkowych, które są duże, szeroko-jajowate i długoogonkowe.

    Mikołajk alpejski kwitnie od czerwca do sierpnia. Rozwija liczne, drobne, niebieskofioletowe kwiaty, zebrane w bardzo oryginalne, cylindryczne, grube, stojące, srebrzystoniebieskie, kolczaste, główkowate kwiatostany, otoczone u podstawy okazałą kryzą, złożoną z kilkunastu pierzastych, szaroniebieskich, kolczastych podsadek. Kwiaty mikołajka, choć kolczaste i pozbawione barwnych płatków, są miododajne i atrakcyjne dla owadów.

    Roślina tworzy mocny, palowy system korzeniowy, dlatego jest dość odporna na suszę.

    Wymagania i uprawa

    W uprawie mikołajek alpejski oczekuje słonecznego stanowiska i przepuszczalnej, piaszczystej, umiarkowanie wilgotnej gleby, najlepiej zasobnej w wapń. Dobrze rośnie na przeciętnych, a nawet słabych podłożach, ale bardzo nie lubi nadmiaru wilgoci w glebie, szczególnie w okresie zimowym.

    Na dobrze zdrenowanym podłożu jest zwykle dostatecznie mrozoodporny, ale w zbyt wilgotnej ziemi może nie przetrwać zimy (przemarza lub gnije). Jeśli nie jesteśmy w stanie zapewnić roślinie takich warunków, możemy spróbować wykopać ją późną jesienią z gruntu, posadzić w doniczce i przechować przez zimę w widnym, chłodnym pomieszczeniu, ale to również nie gwarantuje sukcesu, gdyż ze względu na palowy system korzeniowy, mikołajek nie lubi przesadzania.

    Mikołajek alpejski nie wymaga żadnych szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wiosną warto natomiast przycinać jego pędy, dzięki czemu lepiej się rozkrzewi. Jeśli roślina ma tendencję do pokładania się, dobrze jest też zapewnić jej podparcie.

    Mikołajek alpejski może być rozmnażany przez wysiew nasion lub przez sadzonki pędowe.

    Zastosowanie

    Mikołajek alpejski to jeden z najładniejszych gatunków tego rodzaju. Dobrze wygląda w ogródkach skalnych i żwirowych, ale może być też sadzony na słonecznych rabatach w towarzystwie krwawników, firletek kwiecistych, astrów alpejskich, rudbekii, dzielżanów, jeżówek oraz niskich traw ozdobnych.

    Ze względu na atrakcyjne kwiatostany, długo zachowujące kolor po wysuszeniu, roślina jest też chętnie wykorzystywana we florystyce do tworzenia bukietów ze świeżych lub suszonych roślin (kwiaty należy ścinać w fazie pełnego rozwoju!).

    Wybrane  odmiany

    • 'Blue Star' – kwiaty niebieskofioletowe
    • 'Questar silver' – kwiaty srebrzysto-zielonkawe


    Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: peganum/CC BY-SA 2.0/Link, peganum/CC BY-SA 2.0/Flickr

    Autor
    Mikołajek alpejski
    Mikołajek alpejski
    Katarzyna Józefowicz

    Jej pasja to rośliny. Ich pielęgnowanie i obserwowanie każdego dnia, jak się rozwijają i zmieniają. Zajmowanie się własnym ogrodem daje jej największą satysfakcję. Dzięki temu ma szansę nie tylko podziwiać wypielęgnowane rabaty, ale też zmierzyć się z problemami, które dotykają wielu ogrodników, sprawdzać różne sposoby ich rozwiązywania i dzielić się zdobytym doświadczeniem z innymi miłośnikami ogrodów.

     
    Powiązane tematy
    Zwiń Pokaż więcej (1)
    Powiązane rośliny

    Komentarze

    Dodaj komentarz
    Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu. Może będziesz pierwsza/-y? Zajrzyj na Forum ZielonyOgrodek.pl