Logo
Logo

Śnieżnik sardeński (Chionodoxa sardensis)

Śnieżnik sardeński (Chionodoxa sardensis) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
  • Dekoracyjność: kwiatostany
  • Gleba: żyzna, próchniczna, przepuszczalna
  • Kolor kwiatów: niebieskie
  • Kwiatostan: grono
  • Kwiaty: pachnące
  • Odczyn gleby: obojętna
  • Pokrój: wyprostowany
  • Zapach: kwiaty
  • Wysokość: 15 cm
  • Okres kwitnienia: IV
  • Trwałość liści: sezonowe
  • Wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna
  • Stanowisko: słońce, półcień
  • Zastosowanie: ogrody wiejskie, rabaty, pod koronami drzew, w grupie, ogrody przydomowe, pojemniki, balkony
  • Śnieżnik sardeński (Chionodoxa sardensis) to niewielka, cebulowa bylina z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Jej ojczyzną są górskie rejony Turcji, ale roślina jest też uprawiana w wielu innych krajach świata.

    Osiąga zaledwie ok. 10-15 cm wys. i tworzy odziomkowe, długie, wąskie, rynienkowate, zielone, na szczycie lekko zawinięte do góry liście. Zwykle z jednej cebuli wyrastają dwa liście, które po przekwitnieniu rośliny szybko zamierają.

    Śnieżnik sardeński to roślina wczesnowiosenna. Zakwita w kwietniu, wydając duże, początkowo fioletowe, w miarę dojrzewania intensywnie niebieskie, sześciopłatkowe, gwieździste kwiaty. Są one zebrane po klika lub kilkanaście w jednostronne lub piramidalne grono na szczycie wzniesionej, czerwonobrązowej łodyżki. Kwiaty są szafirowo-niebieskie, z widocznym wewnątrz korony małym, białym oczkiem (cecha odróżniająca roślinę od podobnego gatunku, śnieżnika lśniącego, który wewnątrz korony ma dużą, białą plamę).

    Wymagania i uprawa

    Śnieżnik w uprawie preferuje słoneczne lub lekko półcieniste stanowisko i żyzną, próchniczą, przepuszczalną, w sezonie wegetacyjnym stale lekko wilgotną, natomiast latem i zimą dość suchą glebę. Z reguły jest dostatecznie mrozoodporny, ale jeśli spodziewamy się ostrej zimy warto przykryć go warstwą ściółki lub liści.

    Roślina jest mało podatna na ataki chorób i szkodników, ale mogą jej zagrażać szkodniki glebowe takie jak np. nicienie czy pędraki.

    Pomimo iż śnieżniki przez cały rok mogą pozostawać w gruncie, raz na 2-3 lata poleca się wykopać je zaraz po zaschnięciu liści i przechować do jesieni w ciepłym, suchym, przewiewnym miejscu, co pozwoli wzmocnić cebulki i poprawić kwitnienie roślin.

    Śnieżniki obficie kwitną i tworzą mnóstwo nasion, dzięki którym skutecznie się rozmnażają (rośliny dają obfity samosiew), ale nowe egzemplarze można pozyskać też przez pobieranie z roślin jesienią cebulek przybyszowych.

    Zastosowanie

    Śnieżnik sardeński to jeden z najrzadziej uprawianych w ogrodach śnieżników, ale podobnie jak inne jego gatunki jest niezwykle uroczą, wiosenną, pięknie kwitnącą rośliną cebulową, która doskonale prezentuje się na skalniakach i rabatach z innymi roślinami kwitnącymi o podobnej porze roku jak np.: inne śnieżniki, śnieżyce, cebulice, ranniki, przylaszczki, psizęby, krokusy, czosnek niedźwiedzi, hiacynty, szachownica Michałowskiego i kostkowata, pierwiosnki, szafirki czy tulipany botaniczne.

    Śnieżnik może też tworzyć piękne grupy na trawniku, pod bezlistnymi jeszcze o tej porze roku drzewami. Nadaje się też do wczesnowiosennej uprawy w doniczkach na balkonach i tarasach.

    Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: dogtooth77/CC BY-NC-SA 2.0/Flickr, Annette Meyer/Pixabay, proteinbiochemist/CC BY-NC 2.0/Flickr

     
    Powiązane tematy
    Zwiń Pokaż więcej (2)

    Komentarze

    Dodaj komentarz
    Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu. Może będziesz pierwsza/-y? Zajrzyj na Forum ZielonyOgrodek.pl