Rojnik (Sempervivum)

Rojniki (Sempervivum) to grupa bylin należąca do rodziny gruboszowatych (Crassulaceae). W środowisku naturalnym występują często na obszarach górskich w różnych częściach świata, w tym w Europie.

W ogrodach często uprawia się rojnik murowy (Sempervivum tectorum), rzadziej rojnik górski (S. montanum) lub pajęczynowaty (S. arachnoideum). W sprzedaży dostępnych jest także wiele kultywarów (m.in. 'Rubin', 'Topas', 'Triste') zebranych pod nazwą: rojniki ogrodowe.

Rośliny osiągają niewielkie rozmiary (rojnik murowy 5-10 cm wys., a pozostałe ok. 10-20 cm) i głównie rozrastają się wszerz. Są zbudowane z ułożonych okółkowo, gruboszowatych liści. Budowa taka nazywana jest rozetami. Wiosną starsze i większe rośliny wypuszczają rozłogi, na których wyrastają kolejne małe rozety.

Kwitną w lecie. Najstarsze rozety wytwarzają kwiaty w kształcie gwiazdek o różnych odcieniach różowego i białych. Są one zebrane w grupy na końcach grubych pędów kwiatostanowych. Następnie "matczyna" rozeta zamiera.

Jesienią rojniki zwijają liście i wyglądają jak kulki – to właśnie w liściach, a nie w korzeniach, rojniki magazynują substancje odżywcze potrzebne na zimę.

Wymagania i uprawa

Rojniki są bardzo łatwe w uprawie i nie wymagają szczególnych zabiegów. Najlepiej je sadzić w miejscach dobrze nasłonecznionych – radzą sobie nawet na prażących słońcu. W takich warunkach ich liście często wybarwiają się na różowo lub bordowo. Można je uprawiać także w półcieniu – wtedy jednak będą bardziej zielone.

Znoszą różne typy gleb poza podmokłymi. Optymalne są średnio żyzne, wapienne, umiarkowanie suche podłoża. Byliny mogą być uprawiane nawet na lekkich, piaszczystych nawet jałowych glebach. Powyższe gatunki są w pełni mrozoodporne.

Łatwo rozmnażają się przez oddzielenie młodych rozet. Można je sadzić jesienią lub wiosną. Aby szybko rozrosły się i zadarniły dany teren, na 1m² powinno się umieścić kilkanaście sadzonek. Przez pierwsze tygodnie uprawy warto je podlewać, później bardzo dobrze znoszą suszę.

Nawożenie z reguły nie jest konieczne. Rojniki są też mało podatne na choroby (o ile w danym stanowisku nie jest za wilgotno) oraz szkodniki.

Zastosowanie

Rojniki tradycyjnie wykorzystuje się do ozdoby ogrodów skalnych. Dobrze prezentują się rosnąc w pobliżu kamieni lub nawet w szczelinach pomiędzy nimi. Można z nich tworzyć obrzeża i rabaty żwirowe oraz dobrze sprawdzają się na skarpach i przydrożach.

To też dobre propozycje do tworzenia ogrodów dachowych oraz maskowania mało estetycznych obiektów. Na suchym, mocno nasłonecznionym terenie są cennymi roślinami okrywowymi. Są często wykorzystywane na cmentarzach.

Zdjęcia tytułowe: Foto-Rabe/Pixabay