Rośliny uprawiane na pełnym słońcu, nawet te wytrzymałe mogą czasem wymagać szczególnej troski. Po prawdzie wiele takich gatunków jest odporna na suszę i nie potrzebuje częstego podlewania, jednak sam sposób wykonywania zabiegu ma znaczenie. Dowiedz się jak pielęgnować słoneczny ogród i jakie rośliny w nim posadzić.
Rośliny najlepiej podlewać rano lub wieczorem, natomiast podlewanie w godzinach południowych nie jest wskazane. Należy przy tym unikać oblewania liści i kwiatów. To ograniczy ryzyko poparzenia liści bądź kwiatów. Dodatkowo dla bujnego kwitnienia i wzrostu cenne okazy zaleca się regularnie nawozić. Gatunki, które lubią słoneczne stanowiska, ale jednocześnie są wrażliwe na niedobór wody, powinny być ściółkowane. Warstwa z liści, trocin, kory lub innego organicznego materiału ograniczy wyparowywanie.
Źródło: Bricomarché z pasją / YouTube
Rośliny jednoroczne, dwuletnie i byliny do słonecznego ogrodu
Rośliny z tej grupy wymagają dużej ilości światła dla obfitego kwitnienia. Część z poniższych gatunków nie nadaje się do uprawy w miejscach nawet częściowo zacienionych. Inne – chociaż poradzą sobie w niekorzystnych warunkach – będą wolniej rosły i mocniej przyrastały w zielonej części na niekorzyść kwiatów. Wszystkie „propozycje” można sadzić na stanowiskach o prażącym słońcu, gdzie wiele innych roślin ulegnie poparzeniu.
Fot. Ferr Fikkers Freeimages
Chaber bławatek (Centaurea cyanus)
Wysokość: 20-80 cm; Cechy charakterystyczne: rurkowate niebieskie, różowe bądź białe kwiaty; Zalety: obficie kwitnie, kojarzy się z dzieciństwem i pięknymi łąkami, dobrze rośnie na glebach jałowych i suchych; Światło: roślina jednoroczna wybitnie światłolubna – w cieniu wytwarza dużo zieleni kosztem kwiatów; Zastosowanie: na rabaty, do tworzenia łąk kwiatowych, nadaje się do dekoracji ogrodów naturalistycznych, wiejskich i angielskich.
Wysokość: 50-300 cm; Cechy charakterystyczne: potężne kwiatostany, szybki wzrost, jadalne nasiona; Zalety: duża dekoracyjność, kwiaty przypominające słońce; Światło: wybitnie światłolubna – dobre nasłonecznienie potrzebne jest nie tylko do obfitego kwitnienia, ale także do wytworzenia dużej ilości smacznych owoców – niełupek; Zastosowanie: najczęściej sadzony w grupach, na średnie lub wysokie rabaty, do ozdoby ogrodzeń, murków i ścian, niskie odmiany można uprawiać w pojemnikach, na kwiat cięty. „Obowiązkowa” ozdoba ogrodów wiejskich.
Wysokość: 40-100 cm Cechy charakterystyczne: suche, łuskowate kwiaty, roślina jednoroczna; Zalety: obfite kwitnienie, łatwość uprawy, szerokie zastosowanie; Światło: wymaga stanowisk wybitnie słonecznych – szczególnie jeśli kwiaty będą wykorzystywane w kompozycjach; Zastosowanie: na rabaty, na suche bukiety, do kompozycji florystycznej, nadaje się do dekoracji ogrodów wiejskich i angielskich.
Wysokość: 50-100 cm; Cechy charakterystyczne: duże pełne lub półpełne kwiaty, roślina jednoroczna; Zalety: obfite kwitnienie, łatwość uprawy; Światło: na stanowisku słonecznym wytwarza dużo kwiatów; Zastosowanie: to tradycyjna roślina rabatowa, na kwiat cięty, można uprawiać ją w pojemnikach, nadaje się do ogrodów wiejskich, angielskich i mieszanych.
Wysokość: 80-150 cm; Cechy charakterystyczne: duże, żółte baldachy kwiatowe, bylina; Zalety: łatwa w uprawie, często pasuje do otaczającego krajobrazu; Światło: powinno się uprawiać tylko na stanowiskach słonecznych; Zastosowanie: to tworzenia barwnych grządek i rabat, nadaje się na kwiat cięty i suche bukiety. Pasuje do różnych typów ogrodów, w tym naturalistycznych.
Wysokość: 1,5-2 m; Cechy charakterystyczne: długie groniaste kwiatostany o barwie niebieskiej, fioletowej lub białej, bylina; Zalety: niesamowity wygląd kwiatów, długie i obfite kwitnienie, szerokie zastosowanie; Światło: w miejscach zacienionych nieprawidłowo rośnie, jej pędy są zbyt wiotkie a kwiaty rzadsze; Zastosowanie: ozdoba murów, ogrodzeń, ścian, na wysokie rabaty, dobrze wygląda na tle drzew, do ogrodów angielskich, wiejskich i mieszanych.
Wysokość: 80-100 cm; Cechy charakterystyczne: atrakcyjne fioletowo-brązowe kwiaty przypominające lotki do badmintona, bylina; Zalety: łatwa w uprawie, obficie kwitnie, znosi nawet prażące słońce; Światło: wybitnie światłolubna, w cieniu słabo kwitnie i częściej pokłada się; Zastosowanie: na słoneczne rabaty, do ogrodów wiejskich; na kwiat cięty.
Wysokość: 5-15 cm; Cechy charakterystyczne: tworzy kępy mięsistych liści; Zalety: rośnie wszędzie tam, gdzie inne rośliny mają za sucho lub ulegają poparzeniu; Światło: wybitnie światłolubna; Zastosowanie: skalniaki, rabaty kamieniste, wrzosowiska, ogrody wertykalne zewnętrzne, zazielenienia dachów.
Do tej grupy należą rośliny, którym należy zapewnić słoneczne stanowisko dla obfitego kwitnienia, efektywniejszego przebarwiania się liści lub lepszego zabezpieczenia przed mrozem. W przypadku roślin wrażliwych na mróz, wystawy południowe są najodpowiedniejsze, chociaż nie pozbawione wad. W takich miejscach może dochodzić do zgorzeli mrozowych na wskutek dużych różnic temperatury w czasie dnia i nocy. Dlatego zaleca się wykonywanie bielenia pni drzew. Dobra dla gatunków światłolubnych i wymagających jest także wystawa zachodnia. Natomiast wystawa północna jest zbyt zacieniona a na wschodniej problemem będą mroźne, zimowe wiatry.
Fot. Hans Braxmeier/Pixabay
Budleja Davida (Buddleja davidii)
Wysokość: 2-3 m; Cechy charakterystyczne: przewieszające się pędy, wiechowate/kolbowate kwiatostany, przyciąga chmarę motyli; Zalety: obfite kwitnienie, szybki wzrost; Światło: powinna rosnąc w miejscu ciepłym, słonecznym. W cieniu słabo kwitnie a zimą może przemarzać; Zastosowanie: pojedynczy soliter, na wysokie rabaty z bylinami, do uprawy w pojemnikach, do ogrodów angielskich i wiejskich.
Wysokość: 2-3 m; Cechy charakterystyczne: motylkowe kwiaty, długie owoce - strąki; Zalety: krzew ozdobny z liści, kwiatów i owoców; Światło: gatunek wrażliwy na mróz – powinien rosnąć w miejscach słonecznych, ciepłych; Zastosowanie: najlepiej prezentuje się sadzony pojedynczo.
Wysokość: 1,5-2 m (m. gwiaździsta), 4-8m (m. pośrednia); Cechy charakterystyczne: wiele gatunków kwitnie jeszcze przed rozwojem liści; Zalety: efektywne kwiaty, duża dekoracyjność, może ponawiać kwitnienie; Światło: koniecznie miejsca słoneczne i ciepłe, w cieniu może nie zakwitnąć; Zastosowanie: najlepiej prezentuje się sadzona pojedynczo, nadaje się do ogrodów różnego typu.
Wysokość: 4-6 m; Cechy charakterystyczne: pierzaste liście, kolbowate kwiatostany, charakterystyczny, odurzający zapach; Zalety: oryginalny wygląd, ozdobny z liści, kwiatów i owoców, odstrasza komary; Światło: wymaga stanowisk słonecznych; Zastosowanie: najlepiej wygląda jako soliter, nadaje się do sadzenia w parkach.
Wysokość: do 8 m; Cechy charakterystyczne: pnący pokrój, motylkowe kwiaty zebrane w długie grona; Zalety: jedno z najpiękniejszych pnączy, obficie kwitnące; Światło: dla prawidłowego wzrostu i kwitnienia wymaga miejsc słonecznych, ciepłych i zacisznych; Zastosowanie: ozdoba altan, tarasów, murów i kratownic. Nadaje się do ogrodów angielskich, wielkich i orientalnych.
Wysokość: 20-30 m; Cechy charakterystyczne: biało-czarna kora, zwisające pędy, jasnozielone, drobne liście; Zalety: szybki wzrost, bezproblemowa w uprawie, ozdobna z pokroju, liści i kory; Światło: roślina światłolubna, która znosi warunki półcieniste; Zastosowanie: jako pojedynczy soliter, sadzona w grupach na aleje, do ogrodów naturalistycznych, wiejskich i leśnych.
Wysokość: 15-20 m; Cechy charakterystyczne: duże, dłoniastoklapowane liście jesienią przebarwiające się na czerwono lub purpurowo; Zalety: duża dekoracyjność, oryginalny i rzadki w Polsce gatunek, dobrze rośnie na kwaśnej glebie; Światło: wymaga miejsc słonecznych i ciepłych (wtedy liście najpiękniej przebarwiają się). Na wystawach wschodniej i północnej częściej przemarza; Zastosowanie: ambrowiec zaleca się sadzić pojedynczo, nadaje się do dekoracji dużych ogrodów i parków.
Spis treści
TEMATY NA CZASIE 
Komentarze