Jak samodzielnie wykonać nawierzchnię z kostki brukowej?
Funkcjonalnie rozplanowane i solidnie ułożone ścieżki i podjazdy z kostki brukowej nie tylko ułatwiają komunikację, ale stanowią istotny element ogrodowej architektury.
Właściwe ułożenie nawierzchni jest nie mniej ważne niż wybór odpowiedniego materiału, dlatego usługę najlepiej zlecić wyspecjalizowanej firmie, która dysponuje odpowiednim sprzętem. Z pomocy fachowca warto skorzystać, jeśli powierzchnia do utwardzenia jest duża lub zaplanowano na niej skomplikowane wzory z kilku kolorów i rodzajów kostki. Wykonanie takiej nawierzchni – zwłaszcza na podjeździe – wymaga doświadczenia, a grunt rodzimy i podkład – idealnego ustabilizowania zagęszczarką mechaniczną.
Ścieżki ogrodowe można ułożyć samemu, gdyż praca ta nie wymaga użycia ciężkiego sprzętu, a drobnowymiarowe elementy nietrudno udźwignąć, ale podłoże także trzeba będzie zagęszczać mechanicznie. Sposób układania kostki kamiennej jest niemal identyczny jak betonowej, w obu przypadkach trzeba zabezpieczyć granice obrzeżami.
Głównym sprawcą niszczenia ścieżek i podjazdów jest woda deszczowa, która z czasem wypłukuje warstwy podbudowy i wskutek tego, zwykle w miejscach silniej obciążonych, dochodzi do destabilizacji konstrukcji nawierzchni. Pod wpływem obciążeń warstwy podbudowy mieszają się ze sobą, a także z gruntem rodzimym. Trwałość nawierzchni można zwiększyć przez zastosowanie geowłókniny – mrozoodpornego materiału, odpornego na wilgoć i rozrywanie. Geowłóknina oddziela warstwy – nośną i drenażową, dzięki czemu stabilizuje ścieżki z kostki betonowej, kamiennej, a nawet z bruku drewnianego (drenujące i filtracyjne cechy geowłókniny przedłużą też żywotność samego drewna, wspomagając odprowadzanie wody do głębiej położonych warstw). Geowłókninę kupuje się w rolkach szerokości od 0,5 do 2,5 m i długości od 12,5 do 50 m. |
Jak wykonać nawierzchnię z kostki:
- Prace przygotowawcze. Po wyznaczeniu obrysu nawierzchni usuwa się zeń wierzchnią warstwę ziemi.
- Wykop. Im większe są przewidywane obciążenia, tym głębszy wykop należy wykonać (w przypadku ścieżek głębokość wykopu wynosi 15–25 cm, a w przypadku podjazdu – 25–40 cm).
- Uformowanie dna wykopu. Dno wykopu formuje się tak, by nadać mu spadek w zaplanowanym kierunku. Uformowane dno należy wyrównać, a potem ubić grunt zagęszczarką.
- Podbudowa. Na tak wyrównanym dnie wykopu układa się warstwy podbudowy, każdą dokładnie zagęszczając. Jeśli potrzebne są obrzeża czy krawężniki, na tym etapie prac osadza się je w podkładzie z chudego betonu. Na dnie rozkłada się geowłókninę, a na niej – warstwę nośną z grubego kruszywa lub tłucznia (grubość warstwy: ścieżki – 10–20 cm, podjazd – 20–30 cm), którą należy ustabilizować zagęszczarką.
- Podsypka. Używa się na nią piasku lub piasku stabilizowanego cementem (grubość warstwy: ścieżki – ok. 5 cm, podjazd – 5–10 cm).
- Układanie kostki. Po wyrównaniu i mechanicznym utwardzeniu podsypki, układa się kostkę, dobijając każdą gumowym młotkiem. Układanie kostki najlepiej rozpocząć od brzegu nawierzchni ku środkowi, aby nie niszczyć przygotowanego podłoża.
- Wypełnienie szczelin. Szczeliny pomiędzy kostkami betonowymi wypełnia się piaskiem z wodą (pozostałości piasku na wybrukowanej nawierzchni wmiata się w szczeliny), a między kostkami kamiennymi – zasypką granitową. Po wypełnieniu spoin kostkę mocno dobija się do podłoża (najlepiej wibratorem powierzchniowym z gumową stopą).
Krawędzie podjazdów i ścieżek powinno się zabezpieczać obrzeżami lub krawężnikami. Warto kupować je razem z brukiem, aby nie różniły się od niego. Obramowanie nawierzchni z kostki brukowej należy dobrać stosownie do jej planowanego obciążenia.
|
Tekst: Małgorzata Cuch, zdjęcie tytułowe: Libet
Komentarze