Rzodkiew czarna (Raphanus sativus var. niger)

Rzodkiew czarna (Raphanus sativus var. niger) to jednoroczna roślina należąca do rodziny kapustowanych (Brassicaceae) i grupy warzyw rzepowatych. Jest to kultywar rzodkiewki. 

Dorasta zwykle do 70 cm. Wytwarza rozetę liro-listnych liści. Kwitnie na liliowo wydając drobne kwiaty zebrane w grona. Owocem jest łuszczyna.

Rzodkiew czarna charakteryzujący się zgrubiałym korzeniem o nietypowej czarnej barwie (stąd jej nazwa) i białym miąższu. Korzeń jest zwykle okrągły, ale istnieje obecnie spora liczba odmian o wydłużonym kształcie.

Uprawa i wymagania

Rzodkiew czarna ma podobne wymagania jak rzodkiewka. Lubi stanowiska słoneczne, ale może rosnąć również w półcieniu. Dobre pod uprawę są gleby żyzne i przepuszczalne. Do podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych należy podlewanie oraz odchwaszczanie.

Warzywo ma krótki okres wegetacyjny, dlatego może być uprawiany zarówno jako przedplon jak i poplon.

Zastosowanie

Rzodkiew czarną zbiera się jesienią, gdy jej korzeń ma najwięcej składników odżywczych (zmagazynowanych na zimę). Ma charakterystyczny, ostry smak, który nadaje świeżości potrawom, głównie sałatkom i surówkom. Rzodkiew jest znana z tego, że zawiera dużą ilość soli mineralnych. 

To roślina jadalna ale i lecznicza! Działa korzystnie na organizm przy schorzeniach wątroby, problemach z wydzielaniem żółci, przewlekłych chorobach nerek i pęcherza moczowego.

Sok z czarnej rzodkwi działa wzmacniająco na organizm. Nie należy jednak spożywać go w dużej ilości i na czczo, gdyż wtedy mogą wystąpić skutki uboczne (np. wymioty). Sok stosowany zewnętrznie wybiela skórę, usuwa piegi, leczy łupież i działa wzmacniająco na włosy.

Zdjęcia. Zyance (źródło: www.wikipedia.org)