Trójlist wielkokwiatowy (Trillium grandiflorum)

Trójlist wielkokwiatowy (Trillium grandiflorum) należy do rodziny melantkowatych (Melanthiaceae). Pochodzi z Ameryki Północnej gdzie rośnie w liściastych i mieszanych lasach. Jest chętnie uprawiana w strefie umiarkowanej świata.

To wolnorosnąca długowieczna bylina osiągająca zwykle 20, a z kwiatami 40 cm wysokości. Posiada odziomkowe, duże, jajowate, ciemnozielone liście oraz przylistki na pędzie kwiatowym. Liście mają wyraźne unerwienie i często posiadają pofalowany brzeg.

Trójlist wielkokwiatowy kwitnie od kwietnia/maja do czerwca. Pojedynczy, biały kwiat jest duży (do 14 cm średnicy), lejkowaty i rozkwita na szczycie otoczony okółkiem liści. Korona jest złożona z 3 szerokich płatków o ostrym zakończeniu. Na rynku można znaleźć odmiany ozdobne o kwiatach różowych, podwójnych i pełnych. Kwiaty mogą podlegać mutacjom za sprawą patogenów (tak jak tulipany), posiadają wtedy zielone plamy i ciekawe kształty.

Owocem jest torebka, a nasiona są rozsiewane przez mrówki.

Roślina wytwarza krótkie grube kłącza, które potrafią rozrastać się na bardzo duże powierzchnie.

Wymagania i uprawa

Trójlist wielkokwiatowy jest bardzo łatwy w uprawie. Bylina dobrze rośnie na stanowiskach półcienistych i zacienionych. Lubi podłoża żyzne, piaszczysto-gliniaste lub próchnicze, dobrze zatrzymujące wilgoć, o pH od obojętnego do lekko kwaśnego. Gatunek jest mrozoodporny, jednak w pierwszym roku uprawy wymaga okrycia (strefa mrozoodporności: 5 do 9).

Z reguły nie wymaga podlewania i nawożenia. Dobrze reaguje na ściółkowanie gleby. Jest atakowany przez ślimaki!

Trójlist można rozmnażać przez wysiew jak i podział, co wykonuje się wiosną. Warto jednak pamiętać, że jest bardzo wolno kiełkującą i rosnącą rośliną (może wykiełkować dopiero po roku).

Zastosowanie

Trójlist warto wykorzystywać jako roślinę okrywową. Dobrze rośnie pomiędzy drzewami i krzewami. To jednocześnie ciekawa wiosenna dekoracja cienistych rabat.

Ciekawostki

Trójlist wielkokwiatowy jest ulubionym pokarmem jeleniowatych. W Stanach Zjednoczonych stopień zniszczenia poletek tych roślin jest wykorzystywany w celu ustalenia wielkości populacji jeleni występujących na danym terenie.

Liście trójlista są jadalne i występowały w diecie Indian z Ameryki Północnej – młode liście jedzono na surowo, a starsze gotowano. Korzenie natomiast uważano za surowiec leczniczy i żuto w różnych celach medycznych.

Tekst: Redakcja ZielonyOgrodek.pl, zdjęcia: 631372 / Pixabay, Charles de Mille-Isles / Flickr / CC BY 2.0

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!