Wiązówka błotna (Filipendula ulmaria)
Spis treści
Wiązówka błotna (Filipendula ulmaria) to roślina należąca do rodziny różowatych (Rosaceae). Naturalny obszar jej występowania obejmuje zarówno Azję (min. Syberia, Chiny) jak i niemal całą Europę. W Polsce wiązówka jest bardzo pospolita i uznawana za gatunek rodzimy. Często jest uprawiana w ogrodach jako roślina ozdobna.
Wygląd rośliny
Wiązówka błotna to duża bylina, która może dorastać nawet do ok. 2 m wys., choć jej odmiany są zwykle znacznie niższe. W sezonie wegetacyjnym wyrastają długie, sztywne, wzniesione, słabo rozgałęzione, zielone, czasem czerwono nabiegłe pędy, gęsto pokryte dużymi, nieparzysto-pierzastymi liśćmi, złożonymi z kilku par zielonych, mocno ząbkowanych listków z wyraźnie zaznaczonym na blaszce unerwieniem. Listki tworzące liść są różnej wielkości, a największy z nich, szczytowy jest 3-5 klapowy.
Wiązówka błotna kwitnie od czerwca do lipca lub sierpnia. Na szczytach pędów rozwijają się drobne, liczne, kremowobiałe, pięciopłatkowe kwiaty z długimi pręcikami, zebrane w okazałe, nieregularne, wiechowate kwiatostany. Ze względu na wystające z kwiatów pręciki, cały kwiatostan wygląda jakby był puszysty. Po przekwitnieniu kwiaty wydają owoce-nasiona w kształcie spiralnie skręconych niełupków.
Roślina wytwarza podziemne, grube kłącze.
Wymagania i uprawa
W naturze można ją spotkać nad brzegami zbiorników wodnych i na wilgotnych łąkach. Wiązówka błotna oczekuje w uprawie półcienistego lub słonecznego stanowiska i stale bardzo wilgotnej, a nawet mokrej gleby. Powinna być ona żyzna, próchnicza i mieć obojętny lub lekko kwaśny odczyn pH.
Roślina jest całkowicie mrozoodporna i może być uprawiana na terenie całego kraju.
Wiązówkę błotną najlepiej rozmnaża się przez podział kęp wczesną wiosną lub jesienią. Do tego celu najlepiej nadają się jednak młodsze egzemplarze lub odmiany karłowe, gdyż rozrośnięte kępy starszych wiązówek, ciężko jest podzielić. Roślinę można też rozmnażać za pomocą nasion, ale ten sposób rzadko jest praktykowany.
Pielęgnacja
Gleba powinna być stale wilgotna, dlatego wiązówkę należy systematycznie podlewać (nie radzi sobie dobrze w suszy). Rośliny zwykle się nie nawozi.
Późną jesienią lub wczesną wiosną należy przyciąć pędy do poziomu gruntu. Pobudzi to wzrost rośliny na nowy sezon.
Szkodniki i choroby
Wiązówka błotna z reguły jest bardzo odporna ale może zdarzyć się, że na roślinie pojawią się mszyce. Natomiast wśród rzadkich chorób grzybowych może pojawić się mączniak prawdziwy.
Zastosowanie
Wiązówka błotna to piękna i okazała roślina ozdobna, idealnie nadająca się do uprawy w wilgotnych miejscach ogrodu i nad brzegami zbiorników wodnych. Pięknie wygląda w ogrodach wiejskich, naturalistycznych i leśnych. Może być komponowana z funkiami, paprociami, bodziszkami, krwawnicą pospolitą czy kosaćcem syberyjskim.
Roślina posiada też właściwości lecznicze, wykazując działanie napotne, przeciwgorączkowe i moczopędne. Surowiec zielarski pozyskany z jej kwiatów i liści ma zastosowanie min. w leczeniu grypy i przeziębień.
Z kwiatów wiązówki błotnej można robić napary, syropy i nalewki.
Wybrane odmiany
- 'Aurea' – odm. o żółtych liściach, wys. ok. 1 m
- 'Variegata' – odm. o zielonych liściach z żółtymi, nieregularnymi przebarwieniami, wys. ok. 1,2 m (zdj. 4)
Gdzie kupić?
Wiązówkę błotną można kupić w szkółkach roślin ozdobnych oferujących rośliny wodne. Wśród sklepów internetowych, gdzie możemy zamówić roślinę, można wymienić np.:
Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: mimi@TOKYO / AdobeStock, AnRo0002/Wikimedia Commons, Viveka Rosin/Pixabay, iVerde
TEMATY NA CZASIE 
Komentarze