Groszek pachnący (Lathyrus odoratus)
Spis treści
Groszek pachnący (Lathyrus odoratus) to roślina jednoroczna należąca do rodziny bobowatych (Fabaceae). W środowisku naturalnym występuje w krajach basenu Morza Śródziemnomorskiego.
Roślina na pokrój płożący – jej pędy są długie i wiotkie osiągają długość 100-200 cm. Liście są drobne, eliptyczne. Część z nich przekształca się w wąsy czepne.
Motylkowate, intensywnie pachnące kwiaty zebrane są w grono. Kwiaty mogą mieć barwę białą, żółtą, różową, pomarańczową lub niebieską. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Owocem jest strąk.
Wymagania i uprawa
Groszek pachnący preferuje stanowiska słoneczne. Lubi ciepłe, żyzne, próchnicze oraz wapienne podłoża. W czasie susz zaleca się jego regularne podlewanie.
Roślinę dodatkowo warto nawozić co 2-3 tyg. (nawozami o niskiej zawartości azotu). Dobre rezultaty osiąga się stosując nawozy organiczne.
Nasiona groszku pachnącego wysiewa się (po kilka w jednym miejscu) w kwietniu lub maju wprost do gruntu. Groszek można również wysiewać partiami – co 2 tygodnie, aby cieszyć się dłuższym okresem kwitnienia.
Po wykiełkowaniu sadzonkom warto zapewnić podpory – do prawidłowego wzrostu. Ważnym zabiegiem jest odchwaszczanie (w szczególności w początkowym etapie wzrostu).
Zastosowanie
Gatunek ten znalazł szerokie zastosowanie jako roślina ozdabiająca pergole, ścianki, altany i ogrodzenia. Groszek pachnący może być również uprawiany w pojemnikach i w ten sposób posłużyć jako ozdoba balkonów i tarasów.
Jest ceniony także ze względu na zapach kwiatów. Pędy z kwiatostanami można wykorzystać na kwiat cięty – szczególnie odmiany karłowe.
Zdjęcia: Mouse23, MA_MINA, Marc Pascual/Pixabay
TEMATY NA CZASIE 
Komentarze