Wiąz górski (Ulmus glabra)
Wiąz górski (Ulmus glabra) występujący też pod nazwami wiąz szorstki, brzost, to drzewo liściaste należące do rodziny wiązowatych (Ulmaceae). Dawniej występował na wyżynach i w górach na terenie całej Polski, obecnie populacja znacząco zmalała. Można go spotkać również na terenach południowo-wschodniej Europy (Bałkany czy też Azja Mniejsza).
Wiąz górski może osiągnąć 20-40 m wysokości. Roślina tworzy najczęściej wielopienną, wysoką koronę o kształcie kulistym, cylindrycznym lub stożkowatym. Kora ma barwę ciemnoszarą i jest gładka. Piłkowane liście na górnej blaszce są szorstkie w dotyku i są duże – mają średnicę 10-15 cm.
Wiąz kwitnie wczesną wiosną. Jeszcze przed pojawieniem się liści wytwarza drobne, niepozorne, lekko brązowe kwiaty, chętnie odwiedzane przez pszczoły.
Owocem jest charakterystyczny orzeszek z charakterystycznymi skrzydełkami.
Wymagani i uprawa
Wiąz górski dobrze rośnie na słonecznych lub półcienistych stanowiskach. Preferuje gleby gliniaste bądź ilaste o dość dużej wilgotności i wysokiej zawartości składników pokarmowych.
Jest to roślina wytrzymała, nie wymagająca wielu prac pielęgnacyjnych. Pod koniec zimy, w bezmroźne dni można przycinać niepotrzebne, chore bądź uszkodzone gałęzie.
Wiązy są atakowane przez szkodniki i choroby, w tym poważną holenderską chorobę wiązu, która w krótkim czasie powoduje obumarcie drzewa.
Zastosowanie
Wiąz górski jako gatunek poleca się sadzić w bardzo dużych ogrodach i parkach. To ciekawe drzewo sadzone na solitery lub przydatne w tworzeniu wysokich, zielonych ścian. W formie odmian ozdobnych, które mają mniejsze rozmiary, wiązy można z powodzeniem stosować w nasadzeniach przydomowych, mniejszych ogrodach.
Odmiany
- 'Pendula' – do ok 5 m. wysokości; wolny wzrost; rozłożyste, szeroko rosnące konary o przewieszających się pędach
Tekst: Redakcja ZielonyOgródek.pl, zdjęcia: Martinus KE/CC BY-SA 4.0./Wikimedia Commons; Hans/Pixabay; Willow/CC BY 2.5/Link
TEMATY NA CZASIE 
Komentarze