Szałwia błyszcząca / Szałwia ogrodowa (Salvia splendens)

Szałwia błyszcząca (Salvia splendens) nazywana bardzo często ogrodową, to niewysoki półkrzew z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Jej ojczyzną jest Brazylia, ale w postaci odmian ozdobnych jest też uprawiana w wielu innych krajach świata.

Szałwia błyszcząca w naturze dorasta do wys. ok. 80-150 cm i jest wieloletnią rośliną o gęstym, krzaczastym, wzniesionym pokroju. Tworzy sztywne, kanciaste, rozgałęzione, u podstawy drewniejące pędy, pokryte naprzeciwległymi parami dużych, owalnych, zielonych, miękkich, ząbkowanych na brzegach liści, z wyraźne zaznaczonym na blaszce unerwieniem.

W Polsce rośliny zakwitają w czerwcu i mogą kwitnąć aż do pierwszych przymrozków, rozwijając na szczytach łodyg wydłużone, rurkowate, wargowe kwiaty (mają dzbankowaty kielich, z którego wyrasta rurkowata korona), zebrane w gęste, wniesione, kłosowe kwiatostany.

Choć w naturze roślina osiąga spore rozmiary i jest byliną, w uprawie spotykana jest głównie w postaci niskich i karłowych odmian (ok. 20-50 cm), które uprawiane są jako rośliny jednoroczne. Odmiany podobnie jak gatunek posiadają gęsty, krzaczasty pokrój, ale ich kwiaty są znacznie większe i bardziej kolorowe. Możemy wśród nich znaleźć rośliny kwitnące na czerwono, różowo, biało, kremowo, łososiowo lub fioletowo, a także odmiany dwukolorowe.

Owocami szałwii są czterodzielne rozłupnie z ciemnobrązowymi nasionami. 

Ze względu na dużą liczbę odmian, podzielono je na serie odmian, skupiające rośliny o podobnych cechach jak np. Reddy (zwarty pokrój) czy Vista (ciemnozielone liście).

W zależności od wysokości, dzieli się je też na odmiany: karłowe (ok. 15-20 cm), średnio wysokie (ok. 25-30 cm) i wysokie (ok. 50-60/80 cm).

Wymagania i uprawa

Szałwia błyszcząca w uprawie oczekuje ciepłego, słonecznego lub półcienistego stanowiska oraz żyznej, przepuszczalnej, próchniczej, stale lekko wilgotnej gleby o lekko kwaśnym odczynie pH.

Bardzo źle znosi suszę, na którą reaguje natychmiastowym więdnięciem, dlatego musi być podlewana dość często, szczególnie, gdy uprawiana jest w doniczkach (nie znosi jednak przelania). Potrzebuje też systematycznego zasilania nawozami dla roślin kwitnących, gdyż kwitnie długo i obficie.

Ponieważ nie jest mrozoodporna, zwykle uprawiana jest jako roślina jednoroczna, ale można spróbować przechować ją przez zimę w chłodnym, widnym pomieszczeniu.

Szałwię błyszczącą rozmnaża się głównie z nasion, a w ogrodzie uprawia z wcześniej przygotowanej rozsady. W tym celu nasiona wysiewa się do skrzynek pod ciepłymi osłonami w II/III, a gdy siewki podrosną pikuje się je do doniczek i uszczykuje im wierzchołki (lepiej się rozkrzewią). Na miejsce stałe rośliny wysadza się po minięciu wiosennych przymrozków.

Zastosowanie

Szałwia błyszcząca pięknie prezentuje się na ogrodowych rabatach w towarzystwie innych kwiatów sezonowych (np. aksamitek, starców popielnych, heliotropów) oraz bylin (np. liliowców, rudbekii) i traw ozdobnych. Sprawdza się także jako obwódka rabat i może być wykorzystywana do tworzenia dywanów kwiatowych. Jest również dobrą rośliną pojemnikową.

Wybrane odmiany

• 'Reddy White Surprise- – korona czerwona, kielich kremowobiały, wys. ok. 20-30 cm
• 'Amore Scarlet Bicolor' – korona czerwono-biała, kielich czerwony z białymi smugami, wys. ok. 30 cm
• 'Czardasz' – kwiaty czerwone, liście ciemnozielone, wys. ok. 20-30 cm
• 'Luna' – kwiaty ciemnofioletowe, wys. ok. 40 cm
• 'Markiza' – kwiaty różowe, wys. ok. 40 cm
  
  

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: _Alicja_, Beverly Buckley, Phuchong Thawputchong

Czy w opisie są wszystkie informacje, których szukałaś/-eś? Daj znać w komentarzu!