Corokia Cotoneaster (Corokia cotoneaster)

Corokia Cotoneaster (Corokia cotoneaster) nazywana po prostu corokią, to oryginalny krzew z rodziny Argophyllaceae (z rzędu astrowców). Gatunek pochodzi z Nowej Zelandii, ale bywa też uprawiany w innych krajach jako roślina ozdobna.

Corokia w naturze może dorastać do ok. 3-4 m wys. (w uprawie ok. 1-1,5 m wys.). Roślina tworzy liczne, rozgałęziające się pod szerokimi kątami, sztywne, zygzakowate pędy co sprawia, że krzew ma trochę nieporządny, splatany pokrój. Pędy w młodym wieku pokryte są delikatnym, gęstym, srebrzystoszarym, jedwabistym kutnerem, który z czasem zanika, a podstawa pędów drewnieje.

Na pędach wyrastają pojedynczo lub w kępkach po 2-4 malutkie liście, których blaszka do połowy długości jest wąska i lancetowata, natomiast w górnej części rozszerza się łopatkowo, tworząc jajowaty kształt z dwoma bocznymi wcięciami. Liście od góry są zielone i pokryte delikatnymi włoskami, a od spodu srebrzyście owłosione.

Rośliny uprawiane w odpowiednich warunkach mogą wiosną zakwitać, wydając drobne, gwiazdkowate, żółte kwiaty, a następnie niewielkie, kuliste, czerwone owoce.

Wymagania i uprawa

Corokia cotoneaster to roślina egzotyczna, dlatego jej wymagania są dość wysokie. W uprawie oczekuje bardzo jasnego, osłoniętego latem przed bezpośrednim słońcem stanowiska oraz próchniczego, przepuszczalnego, lekko wilgotnego podłoża o lekko kwaśnym odczynie pH. Nie lubi suszy, ale znacznie gorzej znosi zalanie, dlatego powinna być podlewana często, lecz umiarkowanie.

Ze względu na brak mrozoodporności, corokia przez cały rok musi mieć też zapewnioną dość wysoką temperaturę, wyższą latem (ok. 22-26°C) i niższą zimą, kiedy przechodzi okres spoczynku (jasne pomieszczenie o temp. ok. 6/10-14°C, podlewanie w tym czasie ograniczone do minimum). Jeśli pozostawimy roślinę na zimę w ciepłych, suchych mieszkaniach, może osłabnąć, stracić część liści, a nawet obumrzeć. Jeżeli uda jej się przetrwać do wiosny, raczej nie wyda kwiatów. Jeśli natomiast zapewnimy jej okres zimowego spoczynku w niższych temperaturach, nie tylko przetrwa zimę w dobrej formie, ale może nawet wiosną zakwitnąć i wydać owoce.

Kiedy roślina wznowi wegetację, możemy przesadzić ją wiosną do nowej doniczki (raz na 2-3 lata). W tym czasie można też skorygować jej pokrój za pomocą cięcia, gdyż zabieg znosi bardzo dobrze.

Zastosowanie

Corokia cotoneaster to bardzo ciekawa, niezwykła i rzadka roślina doniczkowa. W uprawie najlepiej prezentuje się jako soliter w pojedynczej donicy, gdzie jej oryginalny pokrój będzie najlepiej wyeksponowany. Ze względu na dość ascetyczny wygląd (roślina bywa nazywana drutem kolczastym), corokia doskonale pasuje do wnętrz minimalistycznych i nowoczesnych. Bardzo dobrze nadaje się też do prowadzenia w formie drzewka bonsai, gdyż łatwo nadać jej pożądany pokrój.

Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: Honymand/CC BY-SA 4.0/Wikimedia Commons, "Corokia cotoneaster by the pond"/wallygrom/CC BY-SA 2.0