Logo
Logo

Drakunkulus zwyczajny (Dracunculus vulgaris)

Drakunkulus zwyczajny (Dracunculus vulgaris) | Przeczytaj opis rośliny, zobacz zdjęcia i dowiedz się o niej więcej. Poznaj jej wymagania, zastosowanie oraz wskazówki dotyczące uprawy i pielęgnacji.
  • Dekoracyjność: cała roślina
  • Gleba: małe wymagania glebowe, przepuszczalna, piaszczysta, bogata w wapń
  • Kolor kwiatów: bordowe
  • Kwiatostan: grono
  • Odczyn gleby: obojętna
  • Owoce: kuliste, jagody
  • Pokrój: wzniesiony
  • Zapach: kwiaty
  • Wysokość: 1 m
  • Okres kwitnienia: VI, VII
  • Trwałość liści: sezonowe
  • Wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna
  • Stanowisko: słońce, półcień
  • Zastosowanie: skalniaki, rabaty, miejsca eksponowane, pojedynczo
  • Spis treści
    Opis rośliny Wymagania i uprawa Pielęgnacja Choroby i szkodniki Zastosowanie Gdzie kupić?

    Drakunkulus zwyczajny (Dracunculus vulgaris), nazywany też smoczą lilią, to okazała, bulwiasta bylina z rodziny obrazkowatych. Naturalnie występuje w południowej Europie, szczególnie w Grecji oraz w Turcji, gdzie zasiedla obrzeża lasów, zbocza, zarośla i polany, bywa też jednak uprawiana w ogrodach jako oryginalna roślina ozdobna.

    Jak wygląda drakunkulus zwyczajny

    Drakunkulus zwyczajny w naturze może dorastać nawet do 2 m, w uprawie jednak zwykle nie przekracza 80-100 cm. W sezonie wegetacyjnym roślina rozwija grubą, sztywną, jasnozieloną, brązowo nakrapianą pseudo-łodygę, z której w górnej części wyrastają duże, parasolowate, pierzaste liście, osadzone na długich, łukowato wygiętych ogonkach. Każdy liść składa się z kilku lub kilkunastu podłużnych, lancetowatych listków, których zielona blaszka często bywa nakrapiana (białe, poprzeczne prążki) i pofalowana na brzegach.

    Roślina kwitnie wczesnym latem (VI-VII), rozwijając na szczycie pseudo-łodygi pojedynczy, bardzo duży, niezwykle efektowny i oryginalny kwiat o skórzastej, barwnej pochwie (fioletowej, bordowej lub czerwonej), okalającej okazałą, ciemną, sztywną kolbę, na której znajdują się kwiaty właściwe (męskie i żeńskie, gdyż roślina jest jednopienna). W porze kwitnienia kwiat wydziela bardzo ostrą, nieprzyjemną woń zgniłego mięsa. Ma ona na celu zwabienie zapylaczy, którymi są muchy, chrząszcze i żuki. Po zapyleniu na kolbie wykształcają się owoce, mające postać małych, początkowo zielonych, po dojrzeniu czerwono-pomarańczowych jagód, zebranych w gęsty, kolbowaty owocostan.

    Cała roślina jest trująca.

    Drakunkulus zwyczajny wytwarza grube bulwy podziemne, dlatego zaliczany jest do tzw. ogrodowych roślin cebulowych.

    Wymagania i uprawa drakunkulusa zwyczajnego

    Drakunkulus zwyczajny oczekuje ciepłego, osłoniętego przed wiatrem, słonecznego lub lekko półcienistego stanowiska i żyznej, próchniczej, przepuszczalnej, lekko wilgotnej gleby, najlepiej o obojętnym odczynie pH. Posiada bardzo słabą mrozoodporność (do ok. -5°C).

    Roślinę sadzi się do gruntu po minięciu zagrożenia ostatnimi, wiosennymi przymrozkami (czyli po 15 maja). Jeśli bulwy zaczynają kiełkować wcześniej, można je najpierw posadzić w donicach trzymanych w jasnych pomieszczeniach, a później przesadzić do ogrodu.

    Drakunkulus może być rozmnażany przez wysiew nasion lub bulwy przybyszowe.

    Pielęgnacja drakunkulusa zwyczajnego

    Drakunkulus jako roślina o przetrwalnikowym organie podziemnym nie lubi zbyt dużej wilgotności ale wymaga umiarkowanego podlewania. Jest ono szczególnie ważne w okresach przedłużających się susz. Rosnącej już rośliny zwykle się nie nawozi ale warto przed sadzeniem zadbać o odpowiednio żyzne, wzbogacone kompostem podłoże.

    Najważniejsze jest odpowiednie zimowanie drakunkulusa. Jego stanowisko musi być dobrze zdrenowane, bo dla rośliny nadmiar wilgoci zimą jest równie groźny jak niskie temperatury. W najcieplejszych regionach Polski można spróbować pozostawić go na zimę w gruncie ale bezwzględnie należy go ochronić przed zimnem (np. warstwą siana). Natomiast w chłodniejszych rejonach roślinę trzeba wykopywać w terminie letnim (podobnie jak dalie) i po oczyszczeniu z suchych liści i resztek pędów, bulwy przechować do wiosny w chłodnym (najlepiej ok. 5-8°C), ale zabezpieczonym przed mrozem, ciemnym pomieszczeniu. Należy je trzymać w piasku lub torfie, w ażurowych skrzynkach.

    Choroby i szkodniki drakunkulusa zwyczajnego

    Drakunkulus zwyczajny zwykle nie jest atakowany przez choroby i szkodniki.

    Zastosowanie drakunkulusa zwyczajnego

    W ogrodzie drakunkulus najlepiej prezentuje się jako roślina soliterowa. Należy jednak sadzić go z dala od okien domu i miejsc wypoczynku, bo jego zapach w porze kwitnienia jest trudny do zniesienia.

    Gdzie kupić bulwy i sadzonki drakunkulusa zwyczajnego?

    Drakunkulusa zwyczajnego znajdziemy w punktach specjalizujących się cebulkami kwiatowymi, gdzie jest sprzedawany głównie wiosną w postaci bulw gotowych do posadzenia. Można go kupić w wielu sklepach internetowych, takich jak:

     

    Tekst: Katarzyna Józefowicz, zdjęcia: AdobeStock

    Autor
    Drakunkulus zwyczajny
    Drakunkulus zwyczajny
    Katarzyna Józefowicz

    Jej pasja to rośliny. Ich pielęgnowanie i obserwowanie każdego dnia, jak się rozwijają i zmieniają. Zajmowanie się własnym ogrodem daje jej największą satysfakcję. Dzięki temu ma szansę nie tylko podziwiać wypielęgnowane rabaty, ale też zmierzyć się z problemami, które dotykają wielu ogrodników, sprawdzać różne sposoby ich rozwiązywania i dzielić się zdobytym doświadczeniem z innymi miłośnikami ogrodów.

     
    Powiązane tematy

    Komentarze

    Dodaj komentarz
    Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu. Może będziesz pierwsza/-y? Zajrzyj na Forum ZielonyOgrodek.pl