Uprawa hortensji bukietowej w ogrodzie | Jaką wybrać? Gdzie sadzić? Jak pielęgnować?

Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata), nazywana także wiechowatą, to jedna z najbardziej widowiskowych i najczęściej uprawianych hortensji w naszych ogrodach. Warto zaprosić ją do ogrodu ze względu na późne kwitnienie, bardzo dekoracyjne, duże kwiatostany, łatwą uprawę, a także dobre zimowanie. Świetnie sobie radzi zimą, nie przemarza, a jak lekko przemarznie, to nie ma to większego znaczenia, ponieważ kwitnie na pędach tegorocznych, a więc każdego roku. Przy odpowiedniej pielęgnacji można spodziewać się mniej lub bardziej obfitego kwitnienia.

Zastosowanie hortensji bukietowej w ogrodzie

W stanie dzikim hortensja bukietowa występuje w Japonii, południowo-wschodnich Chinach, a także na wyspie Sachalin (Rosja). Krzew charakteryzuje się sezonowym ulistnieniem, wzniesionym pokrojem, a także kwiatami zebranymi w duże stożkowate wiechy długości 20-30 cm. Kremowobiałe kwiatostany składają się z kwiatów płodnych i płonnych, ukazujących się w drugiej połowie lata. W naszych ogrodach zazwyczaj roślina osiąga około 2-3 m wysokości.

W ogrodach uprawia się przede wszystkim odmiany hortensji bukietowej, różniące się wysokością, wielkością i kształtem kwiatostanów, kolorem kwiatów, mrozoodpornością, terminem kwitnienia.

Gdzie posadzić hortensję bukietową w ogrodzie?

Hortensja bukietowa świetnie odnajduje się w większości ogrodów, można posadzić ją pojedynczo, jak i w grupie. Nadaje się na rabaty, luźny szpaler, a także do posadzenia pod koronami drzew. Bardzo ciekawie prezentują się hortensje bukietowe prowadzone w formie niewielkiego drzewka.

Późne kwitnienie, bardzo długa dekoracyjność kwiatostanów, z czasem zmieniających barwę z białej na mniej lub bardziej różową sprawia, że zakątki z hortensją są interesujące od późnego lata, a nawet zimą.

Mniejsze odmiany można uprawiać także w pojemnikach, zapewniając roślinie odpowiednio dużą donicę o średnicy około 40 cm. Hortensja bukietowa świetnie komponuje się z trawami ozdobnymi (m.in. miskantem, rozplenicą, trzęślicą), bylinami (m.in. funkią, brunnerą, zawilcem japońskim), a także krzewami i drzewami (m.in. brzozą, miłorzębem, śliwą wiśniową).

Fot. iVerde Hortensje doskonale prezentują się w grupie, w towarzystwie gatunków, które nie konkurują z nimi, ale stanowią dla nich tło.

Najpopularniejsze odmiany hortensji bukietowej

• 'Grandiflora' – osiąga około 2-2,5 m wysokości, kwiaty kremowobiałe, kwiatostan stożkowaty do 30 cm długości, kwiaty z czasem lekko różowieją
• 'Kyushu' – osiąga około 3 m wysokości, kwiatostan stożkowaty, długi, złożony z płodnych i płonnych kwiatów
• 'Limelight' – piękna odmiana, osiągająca około 2-2,5 m wysokości, kwiatostany duże, kwiaty płonne, początkowo trochę zielonkawe, następnie kremowobiałe
• 'Tardiva' – osiąga do około 3 m wysokości, kwiatostany złożone z kwiatów płodnych i płonnych, początkowo zielonkawe z czasem kremowobiałe
• 'Pinky Winky' – ładna odmiana, kwiatostany duże początkowo białe, szybko przebarwiające się od dołu na różowo
• 'Vanille Fraise' – osiąga około 2 m wysokości, kwiaty płonne, kwiatostany bardzo duże, początkowo białe z czasem w odcieniach różu, a nawet czerwieni
• 'Bombshell' – niska odmiana, kwiaty płonne, kremowobiałe
• 'White Lady' – ładna odmiana o białych kwiatach, kwiatostan duży, długi, złożony z kwiatów płonnych i płodnych
  
  

Fot. iVerde Wybrane odmiany hortensji bukietowej 1 – 'Grandiflora', 2 – 'Tardiva', 3 – 'Limelight', 4 – 'Kyushu'

Szukasz sadzonek hortensji? Zajrzyj do naszego sklepu!

Wymagania hortensji bukietowej

Stanowisko

Hortensja bukietowa preferuje stanowisko lekko półcieniste, ale poradzi sobie także na stanowisku słonecznym, jeżeli zapewnimy jej stale wilgotne podłoże. Mimo że krzew dobrze zimuje, warto zadbać także o stanowisko zaciszne, osłonięte przed wiatrem.

Podłoże

Podłoże dla hortensji bukietowej powinno być przede wszystkim lekko kwaśne, wilgotne, żyzne, przepuszczalne z dużym udziałem próchnicy. Jeżeli podłoże jest zbyt ciężkie, można je rozluźnić, stosując np. kompost lub kwaśny torf.

Sadzenie

Hortensję bukietową zakupioną w pojemniku, tak jak pozostałe hortensje, można sadzić od wiosny do późnej jesieni. Przed posadzeniem hortensji, należy przygotować jej stanowisko, a więc przekopać, usunąć chwasty, pamiętając także o tym, aby wykopany dół był dwa razy większy od bryły korzeniowej.

Krzew sadzimy na takiej samej głębokości, na jakiej rósł w pojemniku. Podłoże warto uzupełnić kompostem oraz kwaśnym torfem. Po posadzeniu krzew obficie podlewamy, a następnie ściółkujemy np. korą. Sadząc kilka hortensji w grupie, należy zachować między nimi odpowiednie odległości zazwyczaj około 1-1,5 m.

Pielęgnacja hortensji bukietowej

Podlewanie

Po posadzeniu hortensja bukietowa wymaga systematycznego podlewania, natomiast starsze krzewy w razie potrzeby, a więc w okresie przedłużającej się suszy, zwłaszcza w okresie tworzenia się pąków kwiatowych. Na suchym stanowisku krzewy są podatne na przędziorki, dlatego też zapewnienie umiarkowanie wilgotnego podłoża jest niezwykle ważne, szczególnie w przypadku uprawy hortensji bukietowej w pojemniku.

Aby podlewanie było skuteczne, musi być ono na tyle obfite, aby woda dotarła do bryły korzeniowej, a więc podlewamy rzadziej, ale obficiej.

Nawożenie

W trakcie sadzenia hortensji nie ma potrzeby stosowania nawozów, warto jednak wzbogacić podłoże dużą ilością próchnicy np. kompostem, który nie tylko wzbogaca podłoże w składniki pokarmowe, ale także poprawa jego strukturę.

Hortensję bukietową nawozimy od wiosny do połowy lipca, stosując nawozy przeznaczone dla hortensji zgodnie z instrukcją znajdującą się na opakowaniu. Krzewy posadzone jesienią nawozimy dopiero wiosną, natomiast sadzone wiosną po kilku tygodniach od posadzenia.

Cięcie

W uprawie należy zwrócić uwagę także na coroczne cięcie hortensji bukietowej. Krzew przycinamy wczesną wiosną, zazwyczaj na przełomie marca i kwietnia. Krzewy cięte każdej wiosny są zwarte, zdrowe i obficie kwitną. Zabieg cięcia nie jest zajmujący i nie należy się go obawiać, a intensywność zabiegu może być zróżnicowana, zależnie od potrzeb. Jeżeli chcemy, aby hortensja była wyższa, wówczas tniemy krzew wyżej, a jeżeli niższa to krócej.

Ważne, aby przy okazji usuwać pędy połamane, chore, przemarznięte, suche, pokładające się, słabe oraz zbyt zagęszczające krzew. Co kilka lat wycina się nisko najstarsze pędy, aby odmłodzić krzew.

Pierwsze cięcie należy wykonać zaraz po posadzeniu. Jeżeli hortensja ogrodowa została posadzona jesienią, pierwsze cięcie należy wykonać na wiosnę, skracając pędy o połowę w celu jej zagęszczenia. Przez pierwsze lata cięcie ma na celu przede wszystkim zagęszczenie krzewu, nadanie mu ładnego pokroju. W kolejnych latach można ciąć krzew nad 2-3 oczkiem czy też 4-5, jeżeli zależy nam na wyższym krzewie.
 

Rozmnażanie

Hortensję bukietową najłatwiej rozmnożyć poprzez odkłady poziome. Wiosną wybieramy dość giętki pęd, który należy nagiąć i przytwierdzić do podłoża we wcześniej wykopanym dołku (około 10-15 cm głębokości). Dołek uzupełnia się próchniczym podłożem, podlewa i chroni przed nadmiernym przesuszeniem. Po mniej więcej kilku tygodniach powinny pojawić się korzenie.

Chcąc rozmnożyć hortensję poprzez sadzonki zielne, należy pobrać je wczesnym latem. Sadzonki pobiera się z pędów niekwitnących, starając się, aby posiadały 2-4 węzły. Usuwamy dolne liście, górne skracamy, stosujemy ukorzeniacz, a także usuwamy wierzchołek sadzonki. Sadzonki umieszcza się w pojemnikach w przepuszczalnym podłożu (np. mieszance piasku z torfem 1:1) w osłoniętym przed bezpośrednim nasłonecznieniem miejscu. Korzenie powinny pojawić się po po mniej więcej czterech tygodniach.

Mrozoodporność

Hortensja bukietowa bez problemu może być uprawiana w całej Polsce i mimo że dobrze znosi zimę, warto sadzić ją w zacisznych zakątkach ogrodu, a także na zimę kopczykować np. torfem, korą, liśćmi, zwłaszcza w chłodniejszych regionach.

Choroby i szkodniki

Na nieodpowiednim stanowisku hortensja bukietowa wykazuje większą podatność na choroby i szkodniki. Do najczęściej występujących zaliczymy choroby grzybowe, a więc szarą pleśń, mączniak prawdziwy oraz plamistość liści. Z chorób o podłożu fizjologicznym najczęściej występuje chloroza liści, którą można rozpoznać po żółknącej blaszce liściowej pomiędzy zielonym unerwieniem. Ze szkodników należy uważać na przędziorka, który może się pojawić, jeżeli hortensja będzie uprawiana na zbyt suchym podłożu.

Tekst: Grzegorz Bogucki, zdjęcie tytułowe: Enso / AdobeStock oraz Alexei_other / Pixabay