Ścieżki żwirowe | Jak zrobić taką nawierzchnię i jak o nią dbać?

Czym są ścieżki żwirowe? Jakie mają właściwości?

Ścieżki żwirowe stosuje się w ogrodach w ciągach komunikacyjnych, po których poruszamy się pieszo lub ewentualnie ze standardowym sprzętem ogrodniczym. Są mocno przepuszczalne, umożliwiając przesiąkanie wody w głębsze warstwy podłoża, co ułatwia nawodnienie roślin rosnących w pobliżu. Spotykamy je często w publicznych parkach czy ogrodach, zarówno w założeniach w stylu francuskim czy angielskim. Wyglądają schludnie i bardzo efektownie.

Na ścieżkach wykonanych ze żwiru nie powstają kałuże ani zastoje wody. Tego typu nawierzchnie doskonale wkomponowują się w otoczenie, stanowiąc piękny kontrast dla roślin lub tworząc harmonijną całość z naturalną zielenią, drewnem i kamieniem – w zależności od koloru wybranego kruszywa.

Dzięki temu ścieżki żwirowe pasują do każdego ogrodu niezależnie od stylu i aranżacji roślinnej. Świetnie sprawdzają się w ogrodach przydomowych i na działkach.

Zalety ścieżek żwirowych:

• możliwość łączenia żwiru w różnym kolorze i tworzenia dowolnych kształtów, co ułatwia robienie łuków, czy zakrętów, także samodzielnie, bez pomocy fachowców
• ścieżki żwirowe są eleganckie i wspaniale rozjaśniają ogród
• żwir jest nawierzchnią przepuszczalną
• na tle ścieżek żwirowych doskonale wyglądają rośliny, zarówno niewielkie drzewa i krzewy, iglaste czy liściaste, jak i byliny czy rośliny jednoroczne

Fot. Stephen, Paul Maguire / AdobeStock

W ogrodach angielskich bardzo często stosuje się ścieżki żwirowe, zarówno w części ozdobnej, jak w w warzywnikach

Do minusów tego rozwiązania można zaliczyć niską trwałość – kruszywo się rozsypuje i wymaga co pewien czas uzupełnienia, a dodatkowo przy długotrwałych opadach ścieżka łatwo nasiąka, a podczas suszy może pylić. Wadą nawierzchni ze żwiru jest też konieczność usuwania z nich co pewien czas chwastów. Ale jak widać, ścieżki żwirowe mają więcej zalet niż wad, więc warto je zakładać.

Jak zrobić ścieżkę ze żwiru?

Pierwszym krokiem powinno być wytyczenie granic ścieżki (za pomocą palików i sznurka). W małych ogrodach wykonuje się zazwyczaj skręty po łuku, a ostre kąty zarezerwowane są dla dużych powierzchni. Główne przejścia powinny mieść 120-150 cm szerokości, a te rzadziej uczęszczane mogą mieć 80 cm szerokości. Następnie należy określić ilość warstw kruszywa, w zależności od rodzaju podłoża.

• Na glebach lekkich i piaszczystych – stosuje się 1 lub 2 warstwy. Tylko drobny lub gruby i drobny żwir.
• Na glebach gliniastych, zwięzłych – stosuje się 3 warstwy: piasek na wysokość 5 cm, gruby i drobny żwir.

Wykonanie ścieżki żwirowej

1. Dolne warstwy żwirowej ścieżki powinny być tworzone z kruszywa o większej średnicy, dzięki czemu ścieżka będzie stabilna i trwała. Głębsza warstwa powinna mieć 10-15 cm głębokości z kruszywa o średnicy 3-4 cm, a wierzchnia 5-10 cm z drobnego kruszywa.
2. W wytyczonych granicach należy wybrać ziemię, osiągając odpowiednią wysokość. Można też zastosować obrzeża, które zwiększą trwałość i pomogą utrzymać odpowiedni kształt ścieżki.
3. Po zamontowaniu obrzeży należy utwardzić podłoże za pomocą ręcznego ubijaka lub maszyny wibracyjnej. Ten etap jest niezwykle ważny, aby ścieżka była stabilna, a chodzenie po niej komfortowe.
4. W przypadku dużej ilości chwastów na dnie można rozłożyć agrowłókninę, która ograniczy przerastanie roślin.
5. Do tak przygotowanego koryta ścieżki można wsypywać kolejne warstwy wybranego kruszywa. Należy przy tym pamiętać o nadaniu jej odpowiedniego kształtu, co zmniejszy problem z namakaniem i zapewni prawidłowe odprowadzanie wody. Powinna być ona lekko wypukła pośrodku i obniżać się w kierunku brzegów – spadek zazwyczaj wynosi 2,5 cm na każde 60 cm szerokości ścieżki.

Fot. stocksolutions / AdobeStock,  Alicja / Pixabay

Dostępnych jest wiele rodzajów żwiru – kolor warto dobrać do kolorów dominujących w ogrodzie, istniejących już nawierzchni oraz posiadanych mebli ogrodowych

Jaki żwir wybrać? Ile żwiru na ścieżkę?

Żwir na ścieżki powinien mieć nieregularny kształt i ostre krawędzie, co sprawi, że poszczególne kamienie będą się klinować, zapobiegając rozsypywaniu się kruszywa na boki.

W sklepach można bez problemu kupić żwir ogrodowy o różnym zabarwieniu i średnicy, co pozwala dopasować go do aranżacji ogrodu. Oprócz żwiru ogrodowego można użyć także klińca, grysu lub tłucznia.

Ważne, aby wierzchnia warstwa nie była zrobiona z miękkich kamieni, które będą się pylić np. marmur, czy dolomit. Ile żwiru potrzeba na ścieżkę? To zależy od głębokości poszczególnych warstw, szerokości ścieżki i wielkości frakcji samego kruszywa. Potrzebną ilość można łatwo wyliczyć po obliczeniu objętości koryta (szerokość x długość x głębokość warstwy). Zazwyczaj potrzeba około 50-70 kg kruszywa na 1 m² przy głębokości warstwy około 3-4 cm.

Fot. Yanikap,  Barbara Helgason / AdobeStock

Ścieżka żwirowa w słonecznej części ogrodu może wtapiać się w ogród skalny. W zacienionej części ogrodu ścieżka żwirowa jest elementem rozjaśniającym i świetnym tłem dla roślin

Jak utwardzić ścieżkę?

Utwardzanie ścieżki żwirowej jest niezwykle ważne, gdyż sprawia, że staje się ona stabilna, a poszczególne kamienie się klinują i tworzą bardziej zwartą nawierzchnię.

Utwardzanie można wykonać za pomocą ubijaka ręcznego lub maszyny wibracyjnej, którą można wypożyczyć. Zabieg ten musi być wykonywany na przygotowanym korycie, a następnie na każdej warstwie kruszywa po jej uprzednim spryskaniu wody. Utwardzanie wykonuje się od zewnątrz do środka (o obu stronach), co pozwoli nadać ścieżce odpowiedni, lekko wypukły profil.

Tekst: Redakcja ZielonyOgródek, G.T., zdjęcia tytułowe, kolaż: Yanikap, Stephen, Paul Maguire / AdobeStock, Alicja / Pixabay